Lumbale hernia:
Het deel van ons skelet dat we de ruggengraat noemen, bestaat uit vijf wervels.
Daartussen bevindt zich een structuur die we de schijf noemen, die als een soort buffer fungeert, ons helpt onze taille te bewegen en het lichaamsgewicht naar de onderste wervels overbrengt.
Door redenen zoals plotselinge bewegingen met de taille en het tillen van gewichten, treden scheuren en uitpuilen van de schijf tussen de wervels op.
Als gevolg van deze hernia worden de zenuwen van de taille naar de benen en voeten samengedrukt en begint de pijn vanuit de taille en verspreidt zich naar het hele been en de voet.
Hernia's met een lage voortgang kunnen worden overwonnen met rust en medicatie.
Als de hernia echter vordert, kunnen er problemen zijn in het been, onvermogen om te staan, zwakte en urineretentie.
Als de hernia niet overgaat met rust en medicatie, worden de klachten erger en als bij het MRI-onderzoek een hernia wordt geconstateerd die op de zenuwen drukt, is een operatie noodzakelijk.
Er zijn verschillende chirurgische methoden.
CHIRURGISCHE METHODEN IN TAILLE HERNI
1- Open operatie:
Het is de verwijdering van de hernia die zenuwcompressie veroorzaakt door het hernia-gebied te openen met algemene anesthesie tijdens de operatie.
2- Microchirurgische methode:
Het is vergelijkbaar met een open operatie, maar het gebied waar de incisie wordt gemaakt en geopend is kleiner, ongeveer 2 cm. zoveel als. De operatie gebeurt onder een microscoop. Omdat de microscoop bij de operatie wordt gebruikt, wordt een effectievere operatie uitgevoerd.
3- Endoscopische chirurgie:
Het hernia-gebied wordt ingevoerd via een kleine incisie met een instrument dat een endoscoop wordt genoemd. De hernia wordt geëvacueerd via het camerasysteem. Niet elk herniageval is geschikt voor endoscopische chirurgie. Bovendien is de kans op herhaling groter dan bij andere methoden.
Comments