HOOFD WOND

KINDERJAREN HOOFDTRAUMA

Hoofdletsel bij kinderen verschilt in veel opzichten niet van volwassenen.

De arts die een kind ontmoet dat een hoofdwond heeft gehad, mag zich niet laten beïnvloeden door de twee tegengestelde opvattingen die van tijd tot tijd naar voren komen, namelijk dat kinderen kleine volwassenen zijn of, integendeel, totaal verschillende wezens, en een gemeenschappelijke manier moeten vinden .

Bij pasgeborenen is het hoofd groter dan het lichaam. Daarom kunnen niet alleen polytrauma's maar ook kleine bloedverliezen zoals ruggenprik een shock veroorzaken.

Vervorming, veneus epiduraal hematoom, vergroting van fracturen, pingpongfracturen, intracraniële hyperemie, ischemie en zwelling in de medulla spinalis en medulla oblongata, extra en intracraniële bloedingen als gevolg van vacuümtoediening komen vaak voor in deze leeftijdsgroep.

Bij zuigelingen is het hoofd groter dan het lichaam en blijft het risico op een gemakkelijke schok bestaan.

Het is bekend dat het verschaffen van normale hemostase tijdens de overdracht van het moment van trauma naar het centrum, vooral bij ernstig hoofdtrauma, secundaire schade voorkomt.

Het is ook belangrijk dat de eerstehulpverlener een aangepaste GCS-beoordeling uitvoert.

Externe laesies worden bepaald door de hoofdhuid te palperen bij FM. Houd er rekening mee dat zelfs subgaleale hematomen bij jonge kinderen ernstig bloedverlies kunnen veroorzaken.

Het is moeilijk om GCS te beoordelen bij kinderen jonger dan 7-8 jaar en daarom zijn er enkele aangepaste systemen ontwikkeld.

Criteria voor ziekenhuisopname

Aanzienlijk verlies van bewustzijn, voetstukfracturen

Ernstige en aanhoudende hoofdpijn

Aanhoudend braken of toevallen

Vermoeden van kindermishandeling

langdurige posttraumatische amnesie

Abnormale CT-bevindingen

doordringend letsel

Rhinorroe of otorroe

Gebrek aan IT-voorziening

Moeite met het thuisbrengen van de patiënt of gebrek aan adequate zorg en toezicht thuis

schedelbreuken

Schedelfracturen komen vaker voor, vooral bij jonge kinderen, waarschijnlijk als gevolg van onvoldoende ossificatie.

De meest bruikbare methode voor diagnose zijn directe röntgenfoto's. Hoewel CT van tijd tot tijd lineaire fracturen (vooral parallel aan axiale secties) kan missen, geeft het voldoende informatie over hersenparchymale schade.

Lineaire fracturen

Het vormt 2/3 van de fracturen.

Het geneest meestal spontaan binnen 1 maand en vereist geen speciale behandeling. Het moet echter bekend zijn dat er sprake is van een ernstig trauma en zelfs bij kinderen met normaal neurologisch onderzoek verhoogt de detectie van een fractuur de kans op intracraniële bloeding honderdvoudig.

Subgaleale of subperiostale (cefalische) hematoom kan worden gezien in 70%.

Compressie fracturen

Het vormt 25% van de fracturen en wordt meestal veroorzaakt door vallen of focale slagen, dus bewustzijnsverlies is niet ongewoon.

Aan de andere kant komen fracturen met normaal parenchym, pingpong genaamd, veel voor bij YD, meestal als gevolg van vallen.

Hoewel beweerd wordt dat compressiefracturen late epilepsie veroorzaken, worden ze nu geaccepteerd als het gevolg van bestaande hersenbeschadiging.

Chirurgische indicaties

1-A tabula of dieper dan 1 cm

2- Ernstige hersendruk veroorzaken

3-Een esthetisch defect creëren

4-CSF en parenchymfistel