Bireyin bağ kurduğu kişilerden ayrılmayla ilgili aşırı kaygı, korku yaşamasıdır. Ayrılma kaygısı bozukluğu uzun yıllardır, çocuklarda görülen ve bunun sebebi olarak çocukluk dönemiyle ilişkili bir durum olduğu düşünülmüştür, günümüzde yetişkinlerde de görülme olasılığı bulunan bir tanı halini almıştır. Ayrılma kaygısı bozukluğu olan bireyler genelde evden veya bağlandığı kişiden ayrılırken aşırı kaygı yaşarlar, bağlandığı kişinin istenmedik bir olaydan dolayı kaybolması veya kaçırılması gibi endişeleri bulunur, bağlandığı kişilerin ölüm, hastalık gibi durumlardan kaybetme konusunda korkuları vardır, bağlı olduğu kişiden ayrılacağına dair korku yaşamasından dolayı iş, okul, alışveriş merkezi gibi yerlere gitmeyi reddetme, tek başına olmaktan ve ya bağlandığı kişinin yanında olmamasından dolayı sürekli kaygılı hissetmek ve bu durumdan sürekli kaçınma davranışında bulunma, uykuyla ilgili problemlerin ortaya çıkış sebebinin bağlandığı kişinin yanında olmaması veya evinden başka bir yerde uyumak zorunda kalması uyku problemi oluşturabilir. Sebeplerine bakıldığında küçük yaşta ebeveyn, arkadaş veya evcil hayvan kaybının etkisi olabilmektedir. Örneğin ebeveynlerden birisini kaybeden birey diğerine daha kontrolcü ve ayrılma sorunları yaşayabilir bu sebeple başına bir şey gelecek düşüncesinden kaygı duyduğu için birlikte olmayı tercih eder. Aynı zamanda genetik alt yapısı da bozukluğu etkileyen önemli durumlardandır. Çocuklarda genelde evden çıkmayı reddeder bu sebeple okula gitmekten kaçınırlar, sürekli fiziksel ağrı olduğunu belirtirler, hayali bir takım şeylerden de bahsedebilirler. Yetişkinlerde genelde çocuklarının okuldaki zamanlarında okuldan ayrılmak istemezler, ayrılma kaygısı yaşayan yetişkinler ergenlik dönemlerindel ise arkadaşlarıyla birlikte buluşmaya gitmeyi tercih edebilir bu da çocukla arasında çatışmalara sebep olurken çocuğun sosyal yaşantısınıda etkiler.
Comentarios