Kadın ve erkek eşit diyoruz ama kadınla erkeğin yaradılışının farklı olduğunu biliyoruz. Her iki cinsin de farklı özellikleri var. Fizyolojik, psikolojik, biyolojik gibi. Bu farklılıklarımız olsa da hayat bazen insana kendini unutturuyor. Zor koşullar, başa düşenler derken hem baba hem anne olmak durumunda kalıyoruz. Ya da birey olarak tek başımıza hem erkek hem kadın olmak zorunda kalıyoruz. Evet kadın tek başına her şeyi yapabilir erkek de öyle ancak bir kadının da, erkeğin de bir evrilme süreci var. Ve insanlığın ilk dönemlerine baktığımızda ikisinin de yaşamda çok başka konumlandığını görüyoruz. Fakat bu evrilme devam ederken, sadece insanoğlu psikolojik olarak evrilmiyor, komple bir dünya evriliyor. Teknolojiden ahlaki normlara kadar. Ulaşabilirlikten, genetik kodlara kadar. Haliyle gelişimle birlikte sorun da artıyor. Değişime ayak uyduranlar ve şanslı olanlar hayatta kalırken, geride kalanlar oldukça insani özelliklerinden uzaklaşıp, sadece yaşama ve barınma düzeyinde kalıyor. Aynı tek başına hem kadın hem erkek olan kadınlar. Bir bakıyorsunuz kocasını kaybetmiş yıllardır çok ağır işlerde çalışıyor. Duyguları körelmiş, kendinden vazgeçmiş tek derdi çocuklarını hayatta tutmak olmuş. Ya da bir bakıyorsunuz eşi sadece evde yemek yiyen ve para getiren bir adam. Kadın burada yine duygusal ihtiyaçlarından yoksun ve bir o kadar diğer tüm sorumluluklarla ilgileniyor. Veya başka bir örnekle hem kendini korumak zorunda kalmış, hem kardeşlerine bakmış, kendini unutmuş, hiç kadın olduğunu farketmemiş, belki saçını bile tarayacak vakti olmamış kısacık kesmiş. Şimdi bu kadınlar kendinden vazgeçtikçe erkeksileşmiş. Kimse onlara güzel bir söz, güvende hissedeceği bir ortam yaratmamış. Sürekli tetikte olan kadın gün geçtikçe aynada gördüğünü de tanıyamaz olur. Hayat size acımasız davranabilir, adil olmayabilir her zaman ama siz ne kadınlığınızı ne de insanlığınızı unutmayın. Öncelik sizsiniz.
Comments