Öfke kontrolü
İnsanın temel ve vazgeçilmez duygularından birisi olan öfke, yerinde ve kontrollü kullanıldığında mesafe ayarlama, istediklerini alabilme ya da çok gerilmiş organizmanın denge haline dönebilmesi için vazgeçilmez bir duygudur. Bu yazımda alkol madde ve kimi psikiyatrik bozukluklarda “yönetici beynin” zayıflamasına bağlı öfke kontrolsüzlüğünden çok, hemen hepimizin kafasını karıştıran öfke kontrolünden söz etmek istiyorum.
Öfke kontrolü çok konuşulmasına ve bu konuda başvuran birçok danışanımız olmasına rağmen ironik bir biçimde bizler daha çok sayıda danışanımıza, nasıl daha çok öfkelenmeleri gerektiği konusunda bilgi veririz. Yani öfkelenmek ve sakin olmak aynı düzlemde yer alan 2 kutbun birer ucudur. Aşırı sakin kutba gidildikçe patlama ihtimali artarken aşırı öfkenin ardından aşırı sakinlik, pişmanlık gibi duygular yaşanır.
Öfkelenmeyi genelde bir uyaran tetikler ve bu uyaranla ilgili algı ve filtreleme sistemi daha çok kişiliği oluşturan geçmiş deneyim, öğreti ve travmalarca şekillenir. Yani daha anlaşılır haliyle bizi öfkelendiren çoğu şey bizim kendimizle alakalıdır.
Yukarıdaki nedenlerle öfke kontrolü çalışılırken öncelikle kişilik yapısı sınırları ve öfkeyle ilgili filtre sistemi gözden geçirilir. Kişiye sorunlu ve travmalı olduğu alanlar fark ettirilir. Esnek biçimde öfkelenmesi ve sakinleşmesi ve tek kutuplu davranmaması öğretilir. Ok yaydan çıktıktan sonra yapılabilecekler oldukça az olduğu için öfkeden önceki olay algı ve davranışların analizi yapılır ve kişi hazırladığı ön bariyerlerle büyük dalgalara hazır hale gelir.
Comments